Wat is mijn doel hier op aarde vroeg ze
Onderweg stel ik enkele vragen en komt er duidelijk naar boven dat ze al een lange tijd zoekend is naar,
wie ze nu is. Wat is mijn doel hier op aarde. We wandelen de Bernisse in, ik vraag haar, waar haar gevoel
haar heen stuurt. Ze besluit naar rechts te gaan, en we vervolgen het pad. Ze wijst naar een plek langs het water,
ze zou graag in de buurt van het water een healing willen ontvangen.
We lopen langs de bomen, richting deze plek. Het lijkt op een klein eilandje maar ligt gewoon verbonden aan het gebied.
Het is een fijne plek, precies tussen 4 hoge populieren spreiden we het kleed uit. Met uitzicht op het zacht kabbelende
water voor ons. Ze gaat liggen, en ik zie hoe het veld wordt neergezet, samen met de bomen.
Als een soort hangmat van energie.
zonnestralen op haar gezicht, boterbloemen langs haar haren.
Een glimlach, wat is dit fijn.
Een zoemend bijtje land op de boterbloem het weet zich van nature, wat zijn taak is, neemt het ook heel serieus.
Mijn team begint aan de healing, mijn gids Gopal begint uit te leggen.
Haar pad voelde soms zo moeilijk, ze ervaarde zoveel eenzaamheid,
en een verlangen. Een meerkoetje maakt zich luid en duidelijk gewaar,
het is belangrijk dat je je ruimte inneemt.
Je natuurlijke ruimte, rondom je energie lichaam. We zijn ons vaak niet bewust,
hoe groot we zijn.
Gopal laat zien, dat ze lang geleden, in enkele
andere tijdlijnen, zeer belangrijke taken had.
Samen met enkele priesteressen bracht ze mooie rituelen.
Ze had een duidelijke rol in dat gebied, en ze werkte samen vanuit
eenheid. Geen wonder dat ze zich zo alleen voelde.
Ze had een wens binnen haar groei, de verbindingen, en haar rol
als verbinder maakte dat ze nooit echt alleen was. Ergens voelde ze
een behoefte om in haar eigen stilte te mogen beleven.
Haar verzoek kwam voort uit een diep inzicht wat ze hoopte te beleven.
Eenmaal op aarde, was ze dit niet meer bewust.
Ze voelde zich haar hele jeugd, alleen en eenzaam
Ze had het gevoel overal van te zijn afgezonderd. In het gezin hoorde ze er nooit echt bij. Haar zus kon enorm
goed studeren, en kreeg een goede baan. Ze was het tegenovergestelde
van haar zelf.
Op de terug weg, werd ik meerdere malen omhelst...de verwondering en dankbaarheid straalde uit.
Bij alles wat ze deed, voelde ze zich alleen staan. Het maakte haar verdrietig.
Ze begreep het ook niet. Er was altijd dat gevoel, diep in haar onderbuik....dat verlangen naar verbondenheid
Tijdens de healing mocht ik haar laten zien, dat ze hier op aarde juist wilde beleven, of ze weer de verbinder
kon zijn, in deze moeilijke tijd. Dat ze eerst in de volste diepte wilden ervaren, wat stilte in en om jezelf is.
Vanuit deze stilte, mogen ervaren dat we altijd verbonden zijn met de bron.
Dat we om alles pas goed te begrijpen, we ook de duistere kant binnen ons zelf mogen omarmen.
Haar taken vervulde ze in vorige levens, diep onder de grond.
In grotten, heilige plaatsen, waar zei coderingen zong, en ze heilige rituelen bracht.
Het water was hier ook erg belangrijk, ze was heel verbonden met een heilige bron.
Ze bewaakte deze genezende bron, samen met aantal andere priesteressen.
Ze was zo ontroerd, ze zag ze terug in beelden, die ze nu weer mocht terug zien.
Puzzelstukjes kwamen samen. Ze ontving enkele belangrijke coderingen.
Alles kwam samen, binnen deze natuur/healingsessie.
Ik ben steeds weer zo verrast, wat er bij elke healing naar boven komt.
Deze dame heeft mij toestemming gegeven, dit te delen. Om onder woorden te mogen brengen.
Dankjewel mooie vrouw
Miranda van der Beek, ET healer, ET healer en wandelcoach.
Wil jij ook een ET healingsessie ontvangen in de natuur, buiten tegen een boom of aan het water?
Reactie schrijven