Bij elk handgemaakt cadeau dat ik maak, begin ik met de vraag: wat wil ik de ontvanger vertellen? Het is een mooie gedachte om te bedenken dat je via het ambacht iets kunt zeggen wat niet altijd in woorden past. Soms laat ik me leiden door de kleuren, het materiaal, of zelfs door symbolen die iets persoonlijks vertegenwoordigen. Voor iemand die kracht nodig heeft, kies ik bijvoorbeeld vaak aardetinten en robuuste vormen, terwijl ik voor iemand die zachtheid zoekt juist zachte, vloeiende lijnen en tinten gebruik.

Wanneer ik mij niet afstem specifiek op klant, dan stem ik af op het kwantumveld. Alle informatie staat tot mijn beschikking, terwijl ik meestal gewoonweg ergens start, tot 1 voor 1 de elementen voorbij komen, die gezien willen worden. Het us als een puzzel maken, waar de stukjes op elkaar passen. Maar waarvan ik nog niet weet, welk plaatje eruit komt. Ik heb geen voorbeeld van hoe het moet worden, maar meer een gevoel, of een kleur.

Ook tijdens de jaartraining volg ik geen vast programma, maar stem ik af, op wat geboren wilt worden. De informatie komt soms uurtje voor de start pas binnen, en verwacht van mij dat ik snel kan schakelen.

Ik vind het super leuk, het maakt het kind in mij wakker. En verrast mijn eigen inbeeldingsvermogen. Het blijft een magische reis.