We zijn de leerling, als de meester. We krijgen steeds weer opnieuw
kansen om te ontdekken, en kleur aan te geven. We krijgen nieuwe ervaringen tot verruimen van ons bewustzijn.
Deze ruimte krijgen we allemaal, net als de vrije wil om hiermee te
spelen. Dualiteit overstijgen we niet door groepen mensen te veroordelen op dat ze slapend zijn. We overstijgen het wanneer we ons niet langer vergelijken in goed of fout, wakker of slapend.
Zoals in de grot van plato, leeft iedereen vanuit eigen illusie...tot ze weer die kwantumsprong leren maken naar een andere realiteit.
Het mooie aan de schepping is dat we die vrijheid in groei ontvangen. We
juist ook mogen groeien omdat we ontdekken welke mogelijkheden er nog meer zijn. Dat we steeds weer mogen verruimen. Dat we allemaal op deze manier leven, ervaren en leren. Dat onze emoties voort
komen uit gedachten..maar we ook emoties kunnen herontdekken...dat geluks gevoel bij verbinding en ontmoeten van een gelijk gestemde.
Er is zoveel overvloed in het universum, maar we zijn ook veel vergeten.
Waardoor we nu juist kans krijgen om opnieuw te onderzoeken en ervaren. We hebben als mensheid de ruimte gekregen om ons opnieuw te hervinden, in kracht en oorspronkelijkheid.
Doorvoel welk belang je hebt, de ander te doen ontwaken. Wat of waarom
je die behoefte voelt.
Wat heb jij nodig, in deze tijd.
Kun je de ander leren zien als volwaardig mens, zonder te
ontkrachten.
Hoe bereik je verbinding, door elkaars verschillen of door wat
overeenkomt?
Laten we weer ruimte vullen met liefde en kracht. Elkaar de ruimte
gunnen zonder aannames. Laten we weer bekrachtigen wie we zijn.
Ik voel me leerling als meester...soms zit ik tijdelijk in de
verschillende fases, en schep ik ervaringen voor mijn verruiming.
Liefs Miranda
Reactie schrijven